تمبک یا ضرب کوردی

جهت کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره خرید می توانید با 09144424106،کارشناس موسیقی ما ، تماس بگیرید.

تمبک یا ضرب کوردی چه نوع سازی است؟

تمبک (تنبک، دمبک، دندونک و ضَرب) یکی از سازهای کوبه‌ای ایرانی است. این ساز پوستی، از نظر سازشناسی جزء طبل‌ های جام‌شکل محسوب می‌شود.

ساختمان

بدنهٔ ساز را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی هم فلز می‌ساختند، اما امروزه تنها از چوب در ساختن تمبک استفاده می‌شود. این ساز از بخش‌های زیر تشکیل شده‌است:
پوست
دهانهٔ بزرگ
تنه
پا
گلویی (نفیر)
دهانهٔ کوچک (کالیبر)
از حلقه در انگشت‌های وسطی دستان می‌توان با زدن روی پوست دهانه بزرگ چسبیده به تنه و شیارهای روی تنه با کشیدن حلقه‌ها اصوات و شیرین کاری‌های متنوع و جالبی اجرا کرد.

پیشینه

پیشینه این ساز با نام‌های پهلوی دمبلک به پیش از اسلام می‌رسد و بنابر نظر دکتر معین دمبک صورت دگرگون‌شدهٔ همین نام است. به نظر برخی موسیقی‌دان‌های قدیمی ایران مانند فارابی زادگاه تمبک در مناطق غربی ایران است.

تمبک در چند دههٔ اخیر پیشرفت چشم‌گیری کرده و حتی به عنوان سازی مستقل برای تک‌نوازی مطرح شده‌است.

نوازندگان شاخص (قدما و معاصر)

از قدمای نوازندگی تمبک می‌توان از حاجی خان ضرب گیر ، عیسی آقاباشی، رضاقلی خان نوروزی، ابوالحسن صبا و عبدالله دوامی نام برد.

ساختمان

بدنهٔ را در گذشته از جنس چوب، سفال و گاهی هم فلز می‌ساختند، اما امروزه تنها از چوب در ساختن استفاده می‌شود. این ساز از بخش‌های زیر تشکیل شده‌است:
پوست
دهانهٔ بزرگ
تنه
پافال و گاهی هم فلز می‌ساختند، اما امروزه تنها از چوب در ساختن استفاده می‌شود. این ساز از بخش‌های زیر تشکیل شده‌است:
پوست
دهانهٔ بزرگ
تنه
پا

پیشینه با نام‌های پهلوی دمبلک به پیش از اسلام می‌رسد و بنابر نظر دکتر معین دمبک صورت دگرگون‌شدهٔ همین نام است. به نظر برخی موسیقی‌د

ند دههٔ اخیر پیشرفت چشم‌گیری کرده و حتی به عنوان سازی مستقل برای تک‌نوازی مطرح شده‌است.