معرفی کتاب پسا اسلامگرایی
پسا اسلامگرایی به نویسندگی ابوبکر علی. برای معرفی کتاب بخشی از مقدمهی ابوبکر علی بر ترجمهی فارسی کتاب عیناً آورده میشود: .
دوران پسا اسلامگرایی
مدّتی است «دوران پسا اسلامگرایی» مانند یک مفهوم در. مراکز اندیشه و آکادمیک غرب و منطقه به کار گرفته میشود. نگارنده نیز جهت واکاوی و سخن گفتن درباب گذار. آموزهی اسلام سیاسی و پیدایش شکلی جدید از اسلامگرایی، در نوشتارهای .خود آن را مرحلهی پیدایش احزاب دارای پیشزمینهی اسلامی نام نهاده است.
پذیرش مدل دولت ملی مدرن
اشارهی مهمّ این مدل از حزب سیاسی و اسلامگرایی، همچنانکه در کتاب حاضر روشن شده است. پذیرش مدل دولت ملّی مدرن و دست شستن از رویای جهان شهری امپراطوری است. در عین حال مبارزه با آسیبهای دولت مدرن از طریق پذیرش اندیشگی دموکراسی و بنیان نهادن حکمرانی مدنی و قانونسالار معاصر است.
از دیدگاه نگارنده، آنچه به اتّحاد دولتهای مسلمان یا خود مسلمانان مربوط است. باید از طریق سازوکارهای معاصر مانند اتّحادیّهی اروپا انجام شود که در جای خود به آن اشارت رفته است. در مدل پیشنهادی نگارنده، استقلال دولت و ملّتها و همکاری میان آنها تحقق یافته و جهتی عقلانی به مسألهی تلاش برای اتّحاد کشورها و اندیشهی وحدت داده میشود.
لازم است اشاره کنم که جستار پیش رو، بیشتر جنبهی نظری دارد. به عبارتی دیگر بیشتر به ادبیّات و سویهی تئوریک موضوع بها میدهد. و تنها به اندازهای که تجربهی عملی زمامداری دو نمونهی «حزب عدالت و توسعهی ترکیه» و «حزب آزادی و عدالت مصر» اجازه میدهد، به موضوع پرداخته میشود.
در عین حال، به هیچ وجه کلّیّت آنچه در مرامنامه و اساسنامهی این دو حزب آمده است، دیدگاه مختار نگارنده نیست. بلکه صرفاً به نکات و مسائلی اشاره نموده است که در نیل به اهداف پژوهش ما را یاری نموده. و در ایضاح بیشتر مفاهیم و اهداف مددکار ما بودهاند. در سایر موارد، نویسنده با نگرشی انتقادی به تجربهی عملی و کنشهای سیاسی آن دو مینگرد.
…
انقضای مدل پیشین اسلامگرایی
امید میبرم خوانندگان فارسیزبانِ این کتاب، انگیزه و مقاصد ژرف ما را در این جستار مدّ نظر داشته باشند که از انقضای مدلی از اسلامگرایی که با دنیای جدید و ضرورتهای آن دارای مشکل جدّی است، سخن میگوید. و به سوی مدلی از اسلامگرایی میرود که اسلام در آن بهسان منبعی الهامبخش و حاوی ارزشهای اخلاقی جهانشمول است نه منظومهی ایدئولوژیک حدّاکثری تحمیلشده.
مدلی که با مبانی دموکراسی و تکثّرگرایی و شهروندی برابر و نیاز ملّتهای مسلمان به نوگرایی و پیشرفت و رهایی از ستمکشی و عقبماندگی سیاسی و پنهان بودن معنای دولت مدنی جدید در تضاد نیست.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.