جهت کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره خرید می توانید با 09144424106،کارشناس موسیقی ما ، تماس بگیرید.
باغلاما
باغلاما (به ترکی: Bağlama) نامسازی ریشه گرفته از مردم منطقه آناتولی و آذربایجان است و در میان مردمان ترک و ترکمنهای عراق رایج است.
این ساز در موسیقی کلاسیک عثمانی، موسیقی محلی ترکی،موسیقی محلی ترکی قشقایی ، موسیقی آذری، موسیقی آشوری، موسیقی ارمنی، و در بخشهایی از سوریه، عراق و کشورهای بالکان استفاده میشود’
ویژگیهای ظاهری و ساختاری
سازیست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته میشود.
این ساز هفت سیم دارد که به سه گروه سهسیم، دوسیم و دوسیم تقسیم میشود. نوع دیگر این ساز با دسته بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته میشود
این محصول کاسهٔ طنینی یکپارچه به شکل تقریباً نیمهگلابی و دستهای نسبتاً طویل دارد که دستانها(پردهها) روی آن بسته میشوند. روی دهانهٔ کاسه صفحه چوبی قرار دارد و سایر اجزای سازهای این خانواده عبارتاند از: وترها، سیمگیر، خرک، شیطانک، گوشیها و مضراب.
جنس و مواد به کار رفته در ساختمان ساز
کاسهٔ طنینی یکپارچه (گاه ترکهای): چوبهای پروانه، عرعر و ماهون.
صفحه: چوب صنوبر، چوبهای دیگر.
دستانها: سیم نایلونی.
خرک:شاخ، استخوان، عاج فیل، چوبهای سخت.
وترها:زه یا موی دم اسب (در قدیم)، سیم فولادی.
شیطانک و سیمگیر:شاخ، استخوان، عاج فیل، چوبهای سخت.
مضراب: چوب یا پوست درخت گیلاس یا آلبالو (در قدیم). شاخ، پر غاز و پلاستیک نرم
خانواده باغلاما
این ساز در انواع و اندازههای مختلف (مطابق با هدف مورد نظر) نواخته میشود:
جورا (Cura)
تانبورا (Tanbura)
باغلاما دسته کوتاه (Çöğür,Kısa Sap Bağlama)
ساز دیوان (Divan Sazı)
ساز میدان (Meydan Sazı)
باغلاما یونانی
باغلاما الکتریکی (برقی)
سازیناخته میشود
این محصول کاسهٔ طنینی یکپارچه به شکل تقریباً نیمهگلابی و دستهای نسبتاً طویل دارد که دستانها(پردهها) روی آن بسته می
هنوز بررسیای ثبت نشده است.